ร่างบางตัดสินใจผลักร่างสูงลงบนเตียง
ให้ตายสิ
ใครจะคิดล่ะว่าคุณหนูคนเก่งของตระกูลฮาร์ทฟีเลียจะจนตรอกถึงขั้นจับผู้ชายปล้ำแบบนี้! "ท ทำอะไรน่ะลูซี่ O_O!"
ร่างบางขึ้นคร่อมบนร่างสูงที่แน่นไปด้วยมัดกล้าม
ผู้ชายอะไรน่ากินชะมัด
เธอโน้มหน้าเข้าไปใกล้ๆอีกฝ่ายแล้วจงใจกระซิบเบาๆที่ข้างหูเขาว่า "ฉันต้องการนายนะนัตสึ..."
เสียงที่เต็มไปด้วยความเสน่หาของร่างบางทำให้ร่างสูงถึงกับขนลุกซู่
หัวสมองมันขาวโพลนไปหมด ร่างกายของเขาเกิดความต้องการบางอย่างมากจนเขาเองยังนึกสงสัย
ร่างบางประกบริมฝีปากร้อนลงบนริมฝีปากหนาของเขา ลิ้นร้อนๆถูกส่งเข้ามาในปากของร่างสูงจนทำให้เขาแทบสงบจิตสงบใจตัวเองไม่อยู่...
"ล ลูซี่..."
เสียงแหบพร่าที่ร้องเรียกชื่อร่างบางตรงหน้าด้วยอารมณ์ที่ไม่ค่อยปกติเท่าไร
ริมฝีปากของร่างบางค่อยๆไล้ลงมาที่ซอกคอของร่างสูง
ความต้องการสวาทของร่างสูงยิ่งเพิ่มเข้าไปอีก มือเล็กบรรจงปลดกางเกงของร่างสูงลง
แก่นกายที่ถูกเก็บซ่อนไว้จึงผงาดขึ้นมา ร่างบางมองมันอย่างลังเล
ทำไมมันถึงได้ใหญ่ขนาดนี้นะ O_O!
"อ๊าาา"
ร่างสูงครางแทบไม่เป็นจังหวะเมื่อถูกมือเล็กๆสัมผัสที่น้องชายสุดรัก
ร่างบางเริ่มขยับมือชักขึ้นลงก่อนจะใช้ปลายลิ้มเข้าไปสัมผัสมัน
มีน้ำสีขาวน้อยๆไหลออกมาด้วย เอลซ่าบอกว่าให้เธอจัดการกินมันให้เกลี้ยง
ร่างบางดูดน้ำสีขาวขุ่นจนหมดเกลี้ยง เสียงครางของร่างสูงยังคงดังขึ้นมาเป็นระยะๆ
ก็ใครจะไปทนได้กันเล่า
"ท ทำไมมันใหญ่ขึ้นกว่าเดิมอีกล่ะ"
"อ๊าา...ล ลูซี่"
"เป็นอะไรหรอนัตสึ...หืมมมม"
"ช ช่วยด้วย ...ช ช่วยฉันด้วย"
เมื่อเห็นร่างสูงเริ่มขอร้องอ้อนวอนเธอมันก็ยิ่งทำให้ร่างบางยิ่งสนุกเข้าไปใหญ่
เธอเริ่มเร่งจังหวะในการชักแก่นกายขึ้นลงมากขึ้นเพราะอยากเห็ความต้องการของร่างสูงว่ามันมีมากขนาดไหน
"อ๊าาา...อื้อออ...อ๊าาา"
ปฏิกิริยาที่ได้รับมันเกินกว่าที่ร่างบางคิดไว้จริงๆด้วย
หน้าแดงๆแสนยั่วนั่นยิ่งทำให้ร่างบางมีอารมณ์เข้าไปอีก อะดีนาลีนที่ถูกเก็บไว้เริ่มพลุ่งพล่านมากขึ้น
ให้ตายสิ เป็นผู้ชายนิสัยเสียที่ชอบยั่วคนอื่นจริงๆเลนนะนายเนี่ย ...หรือว่าบางทีคงต้องหาเวลาลงโทษนายสักหน่อยแล้วสิ
จะได้ไม่ไปยั่วคนอื่นนอกจากฉันอีก!
"ล ลูซี่...ฉันจะ...ออกแล้ว...อื้ออ..."
ทันทีที่พูดจบน้ำรักของร่างสูงก็พุ่งใส่หน้าร่างบางทันที
มันทั้งข้นทั้งเหนียว ร่างบางตัดสินใจกลืนน้ำรักที่อยู่ในปากลงคอไป
ทำให้ร่างสูงที่เห็นอย่างนั้นยิ่งเขินเข้าไปอีก ...ไม่เคยมีใครทำอะไรแบบนี้ให้เขามาก่อนเลย
ไม่สิ เขาคงไม่ยอมให้ใครมาทำแบบนี้กับเขาแน่ ...ถ้าไม่ใช่ลูซี่น่ะนะ >//////<
"เป็นอะไรทำไมหน้าแดงล่ะ...หืมมมม"
"ย ยังมีหน้าจะมาถามอีก >///////<"
"ว่าแต่มันข้นจังเลยนะ
นายไม่ค่อยได้ช่วยตัวเองหรอ" ร่างบางบ่นอุบอิบในขณะที่เธอกำลังใช้ผ้าเช็ดคราบน้ำรักออกจากใบหน้าของเธออยู่
"ย ยังไงฉันก็เป็นผู้ชายนะ ...มันก็ต้องมีบ้างแหละ"
"แล้วตอนทำ...นึกถึงใครล่ะ?"
ร่างสูงไม่ตอบ
ไม่อยากให้รู้เลยว่าตอนที่เขาทำ...เอ่อ...ไอ้นั่นแหละ เขาชอบนึกถึงลูซี่ทุกทีเลย ให้ตายดิ
แล้วยัยตัวแสบยังทำหน้าระรื่นใส่เขาแบบนี้ มันน่าจับ...นัก!
ร่างบางจงใจขึ้นมานั่งบนตักอีกฝ่ายเพื่อแกล้งยั่วให้อีกฝ่ายมีอารมณ์
แต่ดูเหมือนว่าเธอยังไม่ทันได้ทำอะไรมาก เพราะแก่นกายที่เคยนิ่งกลับผงาดขึ้นมาดันขาเธออีกครั้ง
ลูซี่หัวเราะเบาๆก่อนจะพูดต่อว่า "ไม่เป็นไร
ถ้าอยากทำเมื่อไหร่ล่ะก็คิดถึงฉันให้มากๆด้วยล่ะ หึ"
"ก็นึกถึงตลอดนั่นแหละ"
ถึงมันจะเป็นเสียงที่เบามากก็ตามที
แต่ไม่รู้ทำไมวันนี้ลูซี่ถึงหูดีขึ้นมาทั้งที่ปกติเธอเป็นพวกหูตึงแท้ๆ
มันเลยทำให้เธอได้ยินประโยคนั้นชัดเต็มสองหูเลยน่ะสิ
คงเพราะพวกเรานั่งแนบชิดกันด้วยล่ะมั้งเลยทำให้เธอได้ยินทั้งคำพูดและเสียงหัวใจของเขาว่ามันเต้นดังมากแค่ไหน
"งั้นกลับก่อนล่ะนะ"
"เอ๊ะ O_O"
"แล้วอย่าลืมจัดการเจ้านั่นอย่าให้ชี้หน้าฉันแบบนั้นอีกล่ะ
หึ"
ร่างบางจงใจยั่วให้อีกฝ่ายเฟลจนถึงขีดสุด
ใครบอกว่าเธอจะทำต่อให้ล่ะ ไม่เคยได้ยินรึไงว่าช่วงโปรโมชั่นอะไรก็ดีหมดนั่นแหละ
เอลซ่าบอกว่าต้องทำให้นัตสึต้องการเธอมากๆแล้วจากนั้นก็ค่อยปล่อยหมอนั่นทิ้งไว้
อ่อยแบบขำๆล่อเหยื่อให้มาติดกับ วิธีนี้แหละดีที่สุดแล้ว
แต่ต้องมั่นใจก่อนนะว่าเขามีใจให้เรา ถึงเธอจะคัดค้านเรื่องนี้ก็เถอะ
แต่เอลซ่ากลับบอกว่าผู้หญิงที่นัตสึมองอยู่ตอนนี้คือเธอคนเดียว
เพราะไม่รู้จะเชื่อได้รึเปล่าเลยเสี่ยงลองทำดูแค่นั้นแหละ ...ขอให้ได้ผลด้วยเถิด
เพี้ยง...
นัตสึ
ดรากูลนิลมองตามร่างบางที่เดินออกไปด้วยสายที่ไม่เข้าใจ
นับวันความสัมพันธ์ของเขากับลูซี่มันยิ่งแปลกขึ้นทุกวัน
พอได้ยินเสียงก็อยากเห็นหน้า พอเห็นหน้าก็อยากสัมผัส
พอมาคิดดูอีกก็ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่เขามีแต่ลูซี่
ลูซี่ แล้วก็ลูซี่
ขอเบาๆก่อนนะคะ พีพียังไม่ถนัดด้าน NC เท่าไร แต่จะพยายามพัฒนาฝีมือให้
